Przez łuki pod Bobikiem i Jedlovą Górą

Od kościoła przejdziemy ulicą 5. května około 300 metrów do dawnego browaru. Podążaj za nią spokojną ulicą Mlynářovicką dalej za miastem.

Ciekawa drewniana wieża z mieszkalnym parterem po prawej stronie drogi przypomina o legendarnej chwale wołyńskiej hodowli bydła, gdyż jest to dawna suszarnia skór bydlęcych.

Po lewej stronie przed nami znajdują się łąki z drewnianymi stogami siana. Na okolicznych łąkach było 500 takich sianokosów, a na najstarszym zachowanym widnieje rok 1795! Były one genialnym rozwiązaniem, aby wydobyć siano z podmokłych łąk, na których wóz mógłby ugrzęznąć. Siano było zwożone ze stogu tylko zimą, po zamarznięciu ziemi, saniami.

Pastwiska są obramowane zboczami Bobíka (1264 m) i Jedlovej Góry (1088 m, na lewo od Bobíka). Przez łąki przepływa potok Volarský. W czasie burz udało się ją tak rozwodnić, że uniemożliwiła mieszkańcom przejście z jednej części miasta do drugiej!

Przy ostatnich domach (przed Stawem Browarnym - tak, to tutaj pobierano lód do chłodzenia piwa w piwnicach) skręć w lewo na drogę utwardzoną. Dochodzimy do gospodarstwa Böhmsów, za którym skręcamy w lewo (choć jest mały skręt w prawo aż do punktu widokowego przy kaplicy, odrestaurowanej przez rodzinę Böhmsów w 2000 roku).

Zejdź w dół do potoku, a za potokiem skręć w kolejne rozwidlenie i ponownie w lewo w kierunku miasta. Wieża kościoła św. Katarzyny wyłania się zza starych i zabytkowych stogów siana. Podążaj drogą aż do wzgórza nad miastem. Nie sposób nie zatrzymać się w tym miejscu. Kiedyś był tam krzyż przy dwóch piorunujących lipach. Dziś istnieją menhiry wolarskie. A to magiczne miejsce oferuje jeden z najbardziej malowniczych widoków na Wolary. A gdy już będziesz miał dość, wystarczy zrobić kilka kroków i w mgnieniu oka znajdziesz się na wolarskim Starym Mieście. Tak, tak kiedyś było w Volary! Przed nami znajduje się para restauracji, a za nimi, w drewnianym domu nr 71, muzeum miejskie.